Sunnudagur, 29. jślķ 2007
Fjallręšan
Fjallręšan
5
1Žegar hann sį mannfjöldann, gekk hann upp į fjalliš. Žar settist hann, og lęrisveinar hans komu til hans. 2Žį lauk hann upp munni sķnum, kenndi žeim og sagši:
Sęlir eru
- 3 "Sęlir eru fįtękir ķ anda,
- žvķ aš žeirra er himnarķki.
- 4 Sęlir eru sorgbitnir,
- žvķ aš žeir munu huggašir verša.
- 5 Sęlir eru hógvęrir,
- žvķ aš žeir munu jöršina erfa.
- 6 Sęlir eru žeir, sem hungrar og žyrstir eftir réttlętinu,
- žvķ aš žeir munu saddir verša.
- 7 Sęlir eru miskunnsamir,
- žvķ aš žeim mun miskunnaš verša.
- 8 Sęlir eru hjartahreinir,
- žvķ aš žeir munu Guš sjį.
- 9 Sęlir eru frišflytjendur,
- žvķ aš žeir munu Gušs börn kallašir verša.
- 10 Sęlir eru žeir, sem ofsóttir eru fyrir réttlętis sakir,
- žvķ aš žeirra er himnarķki.
11Sęlir eruš žér, žį er menn smįna yšur, ofsękja og ljśga į yšur öllu illu mķn vegna. 12Veriš glašir og fagniš, žvķ aš laun yšar eru mikil į himnum. Žannig ofsóttu žeir spįmennina, sem voru į undan yšur.
Bęta viš athugasemd [Innskrįning]
Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.